با توجه به گسترش ارتباطات ، موضوع امنیت اطلاعات بیش از پیش اهمیت می یابد. دنیای کنونی مملو از اطلاعات گوناگون اما دسترسی عموم به اطلاعات باید کنترل گردد. شایداگر دسترسی اطلاعات کنترل نگردد مشکلات بزرگی برای هر ارگان یا نهادی اعم از تجاری و غیر تجاری بوجود آید. اگر اطلاعات مشتریان بانکی برای لحظه ای فاش شود شاید میلیاردها خسارت به بانک و مشتریان وارد گردد. امروزه گروههای متعددی بوجود آمده اند تا با راهکارهای گوناگون امنیت اطلاعات را برقرار سازند.
بسیاری از کارمندان و کاربران سازمان ها به علت عدم آشنایی با موضوع امنیت شبکه شاید مرتکب اشتباهاتی جبران ناپذیر گردد. درواقع امنیت شبکه به معنای تعیین مرزهای یک سازمان می باشد . این مرز تعیین می کند که چه کسانی اجازه ورود به داخل مرز را دارند . و شاید دسترسی به قسمتهایی از سازمان را فقط مدیران داشته باشند. مدیر مجموعه باید تعیین کند که چه کسانی اجازه دسترسی به چه اطلاعاتی را داشته باشند.
گروه داده کاوی رایبرگ با داشتن یک دهه تجربه در زمینه امنیت شبکه می تواند کمک شایانی به موسسات و ادارات کند. ما با تعیین مرزهای سازمان ها می توانیم جابجایی اطلاعات را از طریق شناسایی کاربر کنترل کرده و فضای اینترنت را برای شما امن نگه داریم. امنیت شبکه و شبکه امری بسیار مهم و پیچیده است. شاید اقدامات اولیه را هرکسی بتواند اما طراحی لایه های پیچیده ی امنیتی به غایت مشکل می باشد.
امنیت شبکه به معنای ایمن نگه داشتن اطلاعات از فعالیت های غیر مجاز ، فعالیت های غیر مجاز عبارتند از : دستکاری اطلاعات ، تغییر اطلاعات ، کپی برداری و دسترسی به اطلاعات می باشد. در نظر بگیرید شرکتی بزرگ و بین المللی مثل اپل . اگر اطلاعات مشتریان و محصوات جدید این شرکت افشا شود یا به نحوی درز پیدا کند و به دست رقبا بیفتد شاید موجب ورشکستگی و خسارات بسیاری گردد. نابراین این غول های تجاری هزینه های سنگینی را برای امنیت شبکه می پردازند.
تاریخچه ی امنیت اطلاعات بر می گردد به تولد زبان و نوشتن. از زمانی که انسان شروع به نوشتن کرد نیاز به امنیت اطلاعات نیز متولد شد. شاید ابتدائا زبانهایی که توسط انسانها در سه هزار و پانصد سال پیش اختراع شد فقط زبان رمزی بود. طبق داده های تاریخی و باستانشناسی قدیمی ترین نوشته متعلق به حسابداریست که در درباری یکی از شاهان فعالیت میکرده. این نوشته به شکل شگفت انگیزی رمز نگاری شده به طوری که احتمالا تعداد کمی از انسانها آن زمان امکان رمزگشایی این نوشته را داشتند.
برخی شاهان به کارمندان خود دستور داده بودند که زبان درباری متفاوت از زبان مرسوم جامعه باشد. شاید این هم بخشی از امنیت اطلاعات بوده است. ژولیوس سزار ۵۰ سال قبل از میلاد زبان رمزنگاری اختراع کرد تا در صورت افشای نامه های محرمانه به دست دشمن ، اطلاعات با اهمیت درز پیدا نکند. امنیت اطلاعات در جنگ دوم جهانی با شتاب بیشتری رشد داشت. پس از جنگ دوم جهانی در دوران جنگ سرد هم همچنان امنیت اطلاعات یکی از موضوعات مورد توجه ابرقدرتها و سازمانهای تحت نظرشان بود.
